Γιατί στηρίζω τον Τάκη Λεμονή, ή, περί πολιτικών αποφάσεων.

Του Étienne de La Boétie

O Carl Schmitt έγραψε ότι η πολιτική είναι πρωτίστως η σφαίρα της απόφασης και ότι η πολιτική απόφαση αφορά πάνω από όλα τον καθορισμό του φίλου και του εχθρού. Θεωρώντας τη στάση που τηρεί ο καθένας μας απέναντι στον νυν προπονητή του ποδοσφαιρικού Ολυμπιακού εξόχως πολιτικό και όχι συναισθηματικό ή προσωπικό θέμα, θα ήθελα να εξηγήσω γιατί θεωρώ τον Τάκη Λεμονή πολιτικό φίλο και όχι εχθρό, παρά τις όποιες καταστάσεις συναγερμού δημιουργούνται με κάθε απώλεια βαθμού στις εγχώριες ή διεθνείς διοργανώσεις.

Η επιβεβλημένη και επί συνεχόμενα έτη αναβαλλόμενη ή αποτυχημένη υλική ανανέωση του ρόστερ της ομάδας πραγματοποιήθηκε το καλοκαίρι που μας πέρασε. Ανεξαρτήτως του πως αισθανήκαμε για κάποιες από τις αποφάσες αποδέσμευσης, γεγονός είναι ότι αποκτήθηκαν παίκτες κατά τεκμήριο από επαρκείς έως πολύ καλοί, σε αντίθεση με τις αμέσως προηγούμενες χρονιές. Σε αρκετά ματς, η ενδεκάδα που παρουσιάστηκε ήταν κατά τα 8/11 αλλαγμένη σε σχέση με την περυσινή. Μια στοιχειωδώς λογική άποψη θα ήταν ότι, με δεδομένες και τις καθυστερήσεις στην ολοκλήρωση του μεταγραφικού σχεδιασμού, η ενδεκάδα αυτή θα χρειαστεί χρόνο προσαρμογής για να δέσει και να μπορέσει να αξιολογηθεί επαρκώς ούτως ώστε να γίνουν οι όποιες διορθωτικές κινήσεις. Η στάση πολλών εξ ημών όμως δηλώνει την απουσία στοιχειώδους αντίληψης του γεγονότος ότι ο Ολυμπιακός των δέκα πρωταθλημάτων αλλά και των πολλών προβλημάτων στην Ευρώπη έκλεισε τον ιστορικό του κύκλο. Ουσιαστικά τελούμε υπό καθεστώς άρνησης και απώθησης της βασικής αυτής πραγματικότητας.

Αυτό που χρειάζεται αυτή τη στιγμή ο Ολυμπιακός δεν είναι ένας οπαδός-υστερικός συγγενής που αλλάζει κάθε μέρα γνώμη για την ενδεδειγμένη θεραπευτική αγωγή και την υγεία του έχοντος υποστεί εκτεταμένη μετάγγιση αίματος ασθενούς. Είναι ένας οπαδός που αντιλαμβάνεται την σοβαρότητα του εγχειρήματος του καλοκαιριού, που σέβεται έμπρακτα τα ρίσκα που αυτό εμπεριέχει εξ’ ορισμού, και που κρατά στάση ήρεμης εγρήγορσης απέναντι στην κατάσταση της ομάδας, χωρίς να ενδίδει ούτε στον πρόωρο ενθουσιασμό ούτε στον ανεξέλεγκτο αρνητισμό. Είναι δυστυχώς στοιχείο της ανωριμότητας που επιδεικνύουμε ότι στην πράξη, ελάχιστοι από μας μπορούμε να διανοηθούμε την πιθανότητα η ανανέωση να κοστίσει φέτος το πρωτάθλημα, όσο και αν κάναμε ότι καταλαβαίνουμε που βρισκόμαστε μετά το τέλος εποχής λίγους μήνες πριν. Η εύκολη λύση είναι φυσικά η απαξίωση ενός ακόμη προπονητή χωρίς ιδιαίτερη περίσκεψη στο τι θα σημάνει πρακτικά για την σταθερότητα μιας νέας και ευάλωττης ακόμη ομάδας η πίεση στην διοίκηση να βρει στήριγμα για άλλη μια φορά στις σπασμωδικές, ανεύθυνες, και επιπόλαιες αντιδράσεις στις οποίες μας έχει συνηθίσει.

Η πολιτική επιλογή μου είναι να αποφύγω την πυροδότηση μιας τέτοιας διοικητικής αντίδρασης. Η επιλογή αυτή προϋποθέτει την στήριξη του προπονητή, ανεξαρτήτως αποτελεσμάτων, μέχρι το τέλος της σαιζόν. Η επιλογή αυτή δεν βασίζεται στο οποιοδήποτε συναισθηματικό αντίκτυπο του ονόματός του. Ούτε στη βεβαιότητα ότι αυτός είναι ο καταλληλότερος ή ότι είναι καν αντάξιος των απαιτήσεων. Βασίζεται στην πεποίθηση ότι δεν κάνει ενεργητικό κακό σε βάρος της ομάδας και ότι προσπαθεί ειλικρινά να πετύχει κάτι καλό για την ομάδα. Πιθανόν ο Ολυμπιακός του τέλους της σαιζόν να μην είναι ακόμη αρκούντως ικανοποιητικός. Τότε θα πρέπει να γίνει μια ήρεμη, απαλλαγμένη από συναισθηματισμούς και καλά μελετημένη κίνηση αλλαγής του προπονητή, κάτι δηλαδή που δεν έγινε εδώ και πολλά χρόνια. Δεν μπορώ να προδιαγράψω αν ο Λεμονής έχει θέση στο απώτερο μέλλον του Ολυμπιακού της επόμενης πενταετίας. Αυτό για το οποίο είμαι βέβαιος είναι ότι η μόνη πιθανότητα να φτάσει η ομάδα ψυχικά διαλυμένη στο τέλος της σαιζόν είναι να την έχει διαλύσει η συμπαιγνία της δικής μας ανωριμότητας και της διοικητικής ευθυνοφοβίας. Ελπίζω αυτή τη φορά ο κόσμος του Ολυμπιακού να επιδείξει την στοιχειώδη πολιτική ωριμότητα που δεν επέδειξε στο πρόσφατο παρελθόν όταν και αποδείχτηκε παρεξηγήσιμα ακριβός στα πίτουρα και φτηνός στο αλεύρι.

Τα καβούρια πήγαν διακοπές!

by sotosg7

Φίλοι και φίλες,δε ξέρω αν και πόσο σας έλειψε,αλλά ο «χαλαζίας» είναι και πάλι κοντά σας μετά το διάλειμα του καλοκαιριού.Θα είναι και φέτος εδώ για να σχολιάζει θέματα της επικαιρότητας (και όχι μόνο) που αφορούν τον αγαπημένο μας σύλλογο τον Ολυμπιακό.Τελευταία φορά που τα είπαμε ήταν για την ομάδα Μπάσκετ,τότε που έδινε μια μάχη που κάποιοι είχαν προαποφασίσει το αποτέλεσμά της.Τώρα θα πάρει σειρά το ποδοσφαρικό τμήμα που τόσα έχουν αλλάξει στους μήνες που ο «χαλαζίας» απουσίαζε.

Ας αρχίσω από τη διοίκηση στην οποία θα έχει το κουμάντο ο Πέτρος Κόκκαλης και όχι ο Γιώργος Λούβαρης όπως είχαμε συνηθήσει τα τελευταία χρόνια.Κάποιοι θα αναρωτιέστε ποια είναι η διαφορά.Ουσιαστικά το μόνο που άλλαξε είναι το πρόσωπο που θα εμφανίζεται προς τα έξω,αφού για τα πάντα τον τελικό λόγο θα συνεχίσει να τον έχει ο Σωκράτης Κόκκαλης.Ο Πέτρος όμως δεν θα είναι μόνος του στο νέο ξεκίνημα που κάνει,αφού θα έχει κοντά του,τον καλό του φίλο κι ένα από τα αγαπημένα παιδιά του προέδρου,τον Ιλια Ιβιτς.Τι ρόλο θα έχει ο Ιβιτς?Είναι ο τεχνικός διευθυντής του Ολυμπιακού.Και δε λέω ο νέος,γιατί ποτέ δεν υπήρξε παλιός.Το πόστο αυτό είναι κάτι το πρωτόγνωρο για τον Ολυμπιακό,αφού ο ισχυρός άνδρας της ΠΑΕ ούτε που συζήταγε τέτοιο ενδεχόμενο.Γιατί λοιπόν ο Κόκκαλης έκανε αυτή την κίνηση?Τι άλλαξε και ο πρόεδρος πήρε την απόφαση για την πρόσληψη τεχνικού διευθυντή?Γιατί ο Ιβιτς και όχι ο Καρεμπέ?Υποθέσεις μπορούμε να κάνουμε πολλές,αλλά το καλύτερο για όλους θα είναι να αφήσουμε το χρόνο να δώσει τις απαντήσεις που ψάχνουμε.

Ο αρχικός σχεδιασμός που υπήρχε πήγε περίπατο και ο Ιβιτς μαζί με τον Λεμονή κλήθηκαν να χτίσουν τον Ολυμπιακό της επόμενης δεκαετίας.Παίκτες που φόραγαν για χρόνια τη φανέλα της ομάδας δεν βρίσκονται στο ρόστερ και το μόνο που έμεινε για να θυμίζει τη χρυσή ομάδα είναι ο αρχηγός της ομάδας Πρέντραγκ Τζόρτζεβιτς.Συνολικά έφυγαν από το λιμάνι 15 παίκτες εκ των οποίων κάποιοι δεν ακούμπησαν και κάποιοι άλλοι πρόσφεραν τα μέγιστα.Ετσι μια ντουζίνα από παίκτες ήρθαν για να ενισχύσουν την ομάδα και να πραγματοποιηθεί η περιβόητη ανανέωση.Μια ανανέωση που έγινε τόσο σε πρόσωπα όσο και σε ηλικία.

Η σημαντικότερη όμως διαφορά με τα προηγούμενα χρόνια ήταν πως βγήκαν από τα ταμεία της ομάδας μερικά εκατομμύρια ευρώ.Τα καβούρια είχαν πάει διακοπές και ο Ολυμπιακός κινήθηκε για παίχτες αξίας που δεσμεύονταν με συμβόλαια.Φαίνεται πως το πάθημα έγινε μάθημα και ο πρόεδρος δεν αρκέστηκε στις μεταγραφές ελεύθερων παικτών.Αν ο Ολυμπιακός μπορούσε κάθε χρόνο να κάνει μεταγραφές σαν τις φετινές θα είχε περάσει σε άλλο επίπεδο.Ελπίζω να έγινε η αρχή και να μη χρειαστεί να περιμένουμε μια δεκαετία για να ξαναδούμε μεταγραφές τέτοιου επιπέδου.Δε θα κάνω κριτική στις μεταγραφές,μπορεί να λείπει το όνομα που θα έκανε πάταγο,αλλά για καθείστε να σκεφτείτε τις ομάδες και τις χώρες από όπου ήρθαν οι νέοι μας παίκτες.Ομάδες σαν τη Ρεάλ και την Ατλέτικο και χώρες όπως η Ισπανία και η Αργεντινή μόνο αμελητέες ποσότητες δεν μπορούν να θεωρηθούν.

Η ομάδα είναι νέα και χρειάζεται δουλειά και υπομονή.Και πάνω από όλα να λείψει η γκρίνια από την εξέδρα.Αυτή η γκρίνια που τόσο κακό μας έχει κάνει τα τελευταία χρόνια.Πολλοί έχετε παράπονα και δε σας αδικώ.Ας κάνουμε όμως υπομονή και να μη βιαστούμε να βγάλουμε συμπεράσματα.Η κληρωτίδα φέτος ήταν πιο σκληρή από κάθε άλλη χρονιά και έφερε στο δρόμο μας ομάδες από τα καλύτερα πρωταθλήματα της Ευρώπης.Η τύχη μας γύρισε την πλάτη και ο Ολυμπιακός κινδυνεύει να τερματίσει τέταρτος για άλλη μια χρονιά.Μια χρονιά όμως που η ομάδα δεν έμεινε αβοήθητη από τον πρόεδρο της.Ισως αυτή να είναι και η τιμωρία του για τα χρόνια που η ομάδα αιμοραγούσε και κοίταγε να καλύψει πρόχειρα τις πληγές της.Αυτά έχει η ζωή κι έτσι πρέπει να παλέψουμε.Η μάχη μοιάζει χαμένη από το απόγευμα που κληρωθήκαμε με Ρεάλ,Βέρντερ και Λάτσιο,αλλά η ελπίδα πεθαίνει πάντα τελευταία.Και για να μην παραμυθιαζόμαστε δε μιλάω για πρόκριση στην επόμενη φάση του Τσάμπιονς Λιγκ.Η μάχη έχει να κάνει με το να βγούμε τρίτοι και να μπούμε στους 32 του κυπέλλου Ουέφα.Αυτός είναι ο στόχος και γι αυτόν πρέπει να παλέψουμε.Ξέρω πως σε κάποιους φαίνεται λίγο και μικρό,αλλά το Ουεφάκι που κοροιδεύαμε είναι η μόνη μας σωτηρία.Μακάρι να μπορούσαμε κάθε χρόνο να παίζουμε για κάποιους γύρους στο Ουέφα,ίσως σήμερα να είχε έρθει η ευρωπαική καταξίωση και να μιλάγαμε για άλλο Ολυμπιακό.Μακάρι να καταφέρουμε να παίξουμε στο κυπελλάκι που κάποιοι συνεχίζουν να σνομπάρουν,αλλά αποτελεί τη μόνη μας ελπίδα για βαθμούς.Τους βαθμούς που τόσο πολύ έχουμε ανάγκη για ένα καλύτερο πλασάρισμα στα γκρουπ δυναμικότητας.

Και για όσους δεν το έχουν καταλάβει,του χρόνου ο δρόμος για τη μεγάλη γιορτή και το περιβόητο σεντόνι,περνάει από τα προκριματικά του καλοκαιριού.Τα προκριματικά που στην καλύτερη περίπτωση θα είναι αυτά του Αυγούστου και του γ΄ προκριματικού γύρου.Εκεί που εμφανίζονται κάποια από τα μεγαθήρια της Ευρώπης προκειμένου να πάρουν το εισητήριο που οδηγεί στους ομίλους.Δυστυχώς τόσα χρόνια είχαμε την πολυτέλεια της απευθείας συμμετοχής στους ομίλους,αλλά την αφήσαμε να πάει χαμένη.Η Ελλάδα κατρακύλησε στη βαθμολογία των χωρών και εμείς θα βρεθούμε σε δύσκολη θέση αν δεν καταφέρουμε να μαζέψουμε ένα σεβαστό σύνολο βαθμών.

Βλέπετε τα τελευταία δυο χρόνια η ομάδα έκανε άλματα προς τα πίσω συγκεντρώνοντας ελάχιστους βαθμούς.Η έδρα που ήταν κάστρο έγινε ξέφραγο αμπέλι με τις γνωστές συνέποιες.Αυτό φοβήθηκε και ο Λεμονής στο πρόσφατο παιχνίδι με τη Λάτσιο.Κατέβασε την ομάδα με στόχο να μην έχουμε την επανάληψη των προήγουμενων ετών.Σίγουρα ο βαθμός είναι λίγος και μπορούσαμε να έχουμε πάρει τη νίκη,αλλά τι είχαμε κάνει στις πρεμιέρες με το Νορβηγό στον πάγκο μας?Σίγουρα ο Λεμονής δεν είναι και ο καλύτερος προπονητής του κόσμου,αλλά από τη στιγμή που δεν μπορούμε να έχουμε έναν από τους κορυφαίους,πρέπει να αρκεστούμε σε αυτόν και να τον στηρίξουμε στο δύσκολο έργο του.Καλύτερα προπονητής από τα σπλάχνα της ομάδας που θα την πονάει,παρά τυχάρπαστους «Νορβηγούς» που κοιτάνε μόνο την πάρτη τους.Η΄ μήπως πιστεύει κάποιος από εσάς οτί θα έρθει ο Μουρίνιο στην Ελλάδα?Θα το ακούσουμε και αυτό για τις λιγες μέρες που θα κυκλοφορεί ελεύθερος στην αγορά.

Και κλείνοντας θα κάνω μια μικρή αναφορά στα μεγραφικά του Μπάσκετ.Εκεί που οι Αγγελόπουλοι δε σκέφτηκαν και δε θα σκεφτούν το χρήμα προκειμένου να επιστρέψει ο Ολυμπιακός στην κορυφή.Στη χρονιά που μας πέρασε έκανα λόγω για μεγάλες μεταγραφές και άφηνα υπονοούμενα για συγκεκριμένο παίχτη.Δικαιώθηκα μόνο στο γεγονός,πως ο Ολυμπιακός δε θα κάνει μόνο μια υπερατλαντική μεταγραφή.Ετσι κι έγινε μόνο που ο Σαρούνας Γιασιτσκεβίτσιους δε ξέρει να κρατά το λόγο του.Γνώριζα από Φλεβάρη μήνα πως αν πάρει την απόφαση να εγκαταλείψει το μαγικό κόσμο του ΝΒΑ και να γυρίσει στην Ευρώπη θα έρθει στον Ολυμπιακό.Η πηγή μου ήταν έγκυρη αφού την περασμένη χρονιά με είχε πληροφορήσει για τον ερχομό του Ματσιγιάουσκα.Οι Αγγελόπουλοι του πρόσφεραν γη και ύδωρ(πως αλλιώς να πω ένα συμβόλαιο 5 εκ. ευρώ το χρόνο),αλλά αποδείχτηκε πως δεν φοράει παντελόνια.Τι άλλαξε και τι άλλο ήθελε δεν το γνωρίζω.Το μόνο που ξέρω είναι πως τα δυο αδέρφια δε θα υσηχάσουν αν δεν επαναφέρουν τον Ολυμπιακό εκεί που του αξίζει.Γι αυτό δεν αξίζει η απαξίωση στη φετινή τους προσπάθεια και στα 15 και βάλε εκατομμύρια που δαπάνησαν για την ενίσχυση της ομάδας.

Καλό χειμώνα σε όλους....!!!